martes, 26 de abril de 2011

As silenciadas


A Produtora MrMisto Films S.L. ven de realizar un documentario histórico, As silenciadas, que recupera historias de vida, inseridas no seu contexto, de numerosas mulleres que andaron na clandestinidade ou apoiaron desde a chaira o movemento guerrilleiro. Por defendelo, foron duramente represaliadas: morte, cárcere, tortura física e psicolóxica, exilio…

Co propósito de contribuír ao labor de recuperación da memoria histórica e da historia das mulleres, elaborouse este produto audiovisual que tenta a divulgación dalgunhas traxectorias femininas na época da posguerra en Galicia. Mulleres que, malia seren a columna vertebral da resistencia antifranquista, seguen a ser ignoradas ou esquecidas. Neste sentido, o documentario, alén de innovador, é pioneiro. 

O audiovisual, dirixido por Pablo Ces –estreado na Domus da Coruña o pasado 8 de abril– básease nas investigacións de Aurora Marco, da Universidade de Santiago de Compostela. Pode consultarse a páxina web onde figura o teaser promocional e outras informacións de interese: www.silenciadas.com

sábado, 16 de abril de 2011

O que puido ser e non foi.

Xoves 14 de abril do 2011
Hoxe conmemoramos o aniversario da II República Española. Exactamente, 80 anos. Un día coma hoxe do ano 1931, consolidouse o sistema republicano en substitución da monarquía.
Con ela, chegaron cambios, tremendamente esperados por uns, temerosamente recibidos por outros. Desde o meu punto de vista, unha época fructífera, pois os avances máis importantes tiveron lugar no sistema educativo e no agrario.
Galiza, tamén foi partícipe das modificacións, aínda que non houbo tempo de levar a cabo algún dos cambios pertinentes.
No 1932, unha asamblea rexional de municipios galegos, aproba unha proposta de Estatuto de Autonomía, que foi sometido a plebiscito 4 anos despois, no 1936. Este proxecto, foi entregado nas Cortes o 15 de xullo de 1936. Alí, é admitido a trámite no ano 1938, pero non é rexeitado nin aprobado.
Non podo deixar de preguntarme que sucedería se a República non se vise quebrada pola dictadura do señor Franco. Xa sei que falar do que puido ser é non foi, é traballar con conxeturas, mais, eu estou segura que ese oscurantismo que vivimos nas nosas Letras e na nosa sociedade en xeral; ese servilismo que se estendeu pola nosa terra;
ese atraso nas infraestructuras, na sanidade... non sería tal.
Seguriño que eu non tería que saúdar de brazos cruzados a aquela mestra que nos obrigaba a comunicarlle en forma de saúdo que eramos as súas servidoras. Nin ter que repetir todo o día que España era Unha e Grande. Ou que o excelentísimo señor... palabra que a min me costaba moito pronunciar pois só estiven con aquela muller ata os oito anos, era o benefactor das nosas vidas. Aqueles gardas civís que metían máis medo ca outra cousa, aqueles curas tan seguros de ser autoridade en todas as circunstancias, aquela Semana Santa de Telapaixón... E iso que eu apenas vivín os derradeiros coletazos, ou sexa, case nada.
Non teño nada en contra da Familia Real. Tan altos, rubios e guapos. Falan un montón de linguas e xa se xuntan con persoas de sangre vermella... Pero, as cores da bandeira republicana combínanme mellor, e o himno... esa música tan leda a que non fai falla engadirlle letras desas de "Franco, Franco, que tiene el culo blanco"...
Non sei se quero dicir máis nada, cada un que pense o que queira.

                                                                               María Alonso

mércores, 13 de abril de 2011

ARTE GALEGA NO TEMPO DA REPÚBLICA

CONFERENCIA.
 
"ARTE GALEGA NO TEMPO DA REPÚBLICA".
Por: Carlos L. Bernárdez, crítico e comisario da exposición inaugural da nova Pinacoteca.
 
DÍA:          Venres 15 de Abril.
HORA:      8 da tarde.
LUGAR:    Casa Galega da Cultura. Praza da Princesa, nº 2. Vigo.
 
ORGANIZA: Concellería de Patrimonio Histórico - Pinacoteca Municipal

luns, 11 de abril de 2011

Monumento con pombas pola liberdade e contra a represión.

La Voz de Galicia. Cangas.

A asociación Memoria Histórica 28 de agosto descubriu onte na praza do Concello un monumento pola liberdade e contra a represión creado por Antonio Nores, membro do colectivo, no que debaixo dunha ilustración de pombas están grabados uns versos do poeta Claudio Rodríguez Fer.
Un par de centos de persoas asistiron ao acto, que incluiu música, recitado de poemas e, como colofón, a interpretación do himno galego pola banda Bellas Artes e un coro de voces de distintas agrupacions do municipio.
Falaron dous descendentes de cangueses que foron asesinados no 1936, Bernardo Nores e Manuel Fernández, que pediron que non se volvan a repetir aqueles actos de represión

domingo, 10 de abril de 2011

Isaac Díaz Pardo: “Un dos problemas deste país é que o franquismo segue vivo”

“A situación de España foi máis difícil que a doutros países porque non se superou a etapa da ditadura”

Isaac Díaz Pardo (Compostela, 1920) viviu moito, pero é consciente de que os tempos que agora toca enfrontar non son os máis sinxelos. Na opinión do histórico galeguista, a situación de crise que se está a vivir alimenta a aparición de pensamentos reaccionarios. Dende a tranquilidade do seu domicilio en O Castro, Sada,–xusto diante das cerámicas que fundou no ano 63 e que xunto coas de Sargadelos en Lugo trataron de recuperar “unha parte máis da memoria histórica de Galicia”–, Díaz Pardo pensa que o franquismo “aínda non está superado” nin en Galicia nin en España. “Nin os gobernantes sexa a cor que sexa se atreven con este tema pola súa controversia”, comenta. No día de onte, o escritor e artista recibiu o Premio Republicano de Honra que outorga a Comisión Pola Recuperación da Memoria Histórica da Coruña. “Era o único republicano vivo que lles quedaba”, di entre risas.

Que significa para vostede que a Comisión pola Recuperación da Memoria Histórica o galardoe co premio Republicano de Honra?
Ben, o primeiro que hai que dicir é que non son un republicano de honra, creo que son o último republicano (ri). De cando se instaurou a república xa case ninguén queda vivo porque foi hai 80 anos. Para este ano deberon poñerse a buscar persoas e déronse conta de que eu era o único que aínda estou vivo...

Que recordos ten da República?
Eu tiña 10 anos cando se instaurou a República e recordo que estaba no colexio en Santiago, na academia Xelmírez. Ao día seguinte o profesor que tiñamos, José Teijero, entrou en clase e estendeu na mesa un periódico e leunos a declaración que fixeron, e explicounos que a República non era nada malo, nin nos ía traer problemas nin perigos. A República foi unha cousa moi curta que estaba chea de grandes persoas, como o caso deste profesor.

Cre que sería posible que volvese un período republicano?
Creo que iso é algo moi difícil. Hai que pensar que as repúblicas vense como un exemplo de democracia. En Europa temos dúas repúblicas moi fortes, como son Francia e Alemaña, e por debaixo delas moitos outros grandes países son repúblicas. Non obstante, ese non é o caso de España. Case todos os outros países que pasaron por ditadura, incluído Portugal, superaron e esqueceron esa situación, pero España non. Claro, por ese motivo a situación foi moito máis difícil en España. Cando morreu Franco, foi a monarquía a que tomou as rendas. Recordo que cando morreu Franco eu estaba falando con Rafael Dieste e preguntabámonos como estariamos os republicanos cunha monarquía. Logo, ao pouco tempo veu o 23 de Febreiro, e foi o rei e a monarquía que tiñamos os que saíron. Eu xa son vello e non penso que se vaia traer outra vez a República, aínda que polo menos hai que pensar que a monarquía que aquí houbo foi constitucional. A República hai que recordala polos grandes homes que houbo nela, homes e mulleres que se viron obrigados a exiliarse. Nós sempre apostamos por unha República federal e logo co Estatuto de Autonomía non se logrou un Estado federal, pero polo menos si federable.


Falando de federalismos, cre que a actual situación de crise axuda a que afloren pensamentos máis reaccionarios aos que incluso lles gustaría eliminar o Estado das Autonomías?
Os republicanos sempre apoiamos o Estatuto, que quedou paralizado coa chegada de Franco e que logo se retomou nos oitenta, pero... O problema deste país é un que aínda está sen resolver. Hai que conseguir unha maior liberdade, pero non se logra porque os problemas non quedaron resoltos. España tiña unha razón moi grande para ser federable porque hai que darse conta de que España está rodeada de territorios con lingua propia: Galicia, País Vasco, Cataluña, incluso a zona de Aragón, Valencia... Efectivamente co tema da lingua vese moi claramente o agromar de sectores reaccionarios que queren acabar coa linguas.

A polémica polo idioma é moi forte aquí en Galicia...
O problema do idioma é que non se pode crer que é de esquerdas nin de dereitas, non se pode soster que o galego é unha mestura do castelán nin se pode deixar que os pais decidan o idioma no que queren que estuden os seus fillos. Iso non pode ser... Está claro que o galego avanzou e que non se perdeu todo pero senón se toman medidas máis eficaces para que o galego se estabilice, a lingua pode acabar por desaparecer. Por facer unha defensa forte do galego non se pode transmitir a idea de que en Galicia non se vai coñecer ou non se quere o castelán. En Cataluña defenden a súa lingua a lume e sangue pero o castelán non está a desaparecer alí, todos o coñecen.

Antes dixo que o gran problema de España é que o franquismo aínda segue vivo...
O franquismo está aínda vivo e moita culpa diso tivérona na miña opinión os norteamericanos, non digo os de agora, senón os de antes, que quixeron ter unhas bases navais en España, no sur, e que para soster iso contribuíron a manter o réxime.

Que lle parece a apertura do Pazo de Meirás ao público, unha apertura por certo bastante limitada?
Por todos os problemas herdados dos que antes falei foi moi difícil abrir o Pazo de Meirás ao público e entendo que debe ser así, porque ese pazo de quen é, é do pobo. Non obstante co tema do franquismo, os gobernantes prefiren pasar por enriba, tanto se son republicanos como se non, prefiren afastarse do tema, non se atreven a falar del porque é moi complicado.

Ben, o que si se puxo en marcha por parte do Goberno do PSOE, aínda que con grandes críticas por parte do PP e outros sectores, foi a Lei de Memoria Histórica.
A memoria histórica trouxémola nós de América. O Laboratorio de Formas non naceu só cun afán de recuperación e investigación arquitectónica, senón que tanto Seoane como eu queriamos recordar e recuperar esa memoria perdida dos exiliados. A xente daquela época que estaba exiliada como Dieste, Blanco Amor, Lorenzo Varela, todas xentes extraordinarias, pensaban que había que gardar todo ese sentimento para cando volveramos a Galicia. Logo en Sargadelos, co Museo Carlos Maside e con Edicións do Castro fíxose un extenso traballo de recuperación e de reivindicación cultural, precisamente da memoria histórica.

Pola fiestra do seu estudo vense as cerámicas de Sargadelos no Castro, en Sada, que vostede fundou e do que agora está apartado. Como se sente vendo iso todos os días?
Ben, agora ese tema está no Tribunal Supremo pero se digo a verdade... que sabemos como vai acabar isto...O certo é que acabaron coa idea e os principios de Sargadelos que eran de recuperación cultural, machacaron Edicións do Castro e o IGI (o Instituto Galego de Información).

http://www.xornal.com/artigo/2011/04/09/galicia/problemas-deste-pais-franquismo-segue-vivo/2011040923291500106.html

venres, 8 de abril de 2011

BORBONS versus REPÚBLICA


CONFERENCIA
 
Martes 12 de abril
20.15 horas
Edificio Municipal do Areal (Antigo Reitorado)
 
A Asemblea Republicana de Vigo (Amigos/as da República) organiza unha conferencia baixo o titulo "BORBONS versus  REPÚBLICA"  impartida por  Jose Antonio Barroso, alcalde de Puerto Real (Cádiz)  e que fora denunciado polo xuíz Grande-Marlaska diante da Audiencia Nacional por inxurias ao Rei
 
 

luns, 4 de abril de 2011

Presentación do Libro:"LA BAÑEZA 1936. LA VORÁGINE DE JULIO. Golpe y represión en la comarca bañezana"

Presentación en Vigo, el día 7 de abril, del primer volumen ("Algunas consideraciones previas") de mi obra "LA BAÑEZA 1936. LA VORÁGINE DE JULIO. Golpe y represión en la comarca bañezana", de la que alguna autorizada voz ha dicho que es: "el libro imprescindible para entender la Guerra Civil en las comarcas bañezanas"

El libro, publicado por la editorial leonesa Ediciones del Lobo Sapiens, y salido de imprenta el día 15 de abril del pasado año 2010, será presentado:
.
El jueves, día 7 de abril, a las 19:45 horas, en la Casa del Libro (R/ Velázquez Moreno, 17), de Vigo.

La presentación del libro se inscribe y se contempla como un Acto de Afirmación Republicana, en una fecha tan cercana a la del 14 de abril, en la que este año se cumple el 80º aniversario de proclamación de la Segunda República Española.

Patrocinan y organizan la presentación la Casa del Libro, la Asemblea Republicana de Vigo, y la Asociación Viguesa pola Memoria Histórica do 36, y en ella nos acompañarán, Celso López Pazos, Presidente de la Asemblea Republicana de Vigo, y Telmo Comesaña Pampillón, Presidente de la Asociación Viguesa pola Memoria Histórica do 36. (Con la colaboración de la Casa del Libro y de la Fundación 10 de Marzo, del Sindicato Nacional de Comisiones Obreras de Galicia).

La presentación se acompaña de la proyección de un montaje audiovisual y de firma de ejemplares.

Sobre el libro, en tamaño 17 x 24 cm, de 613 páginas, y que incluye más de 135 ilustraciones, algunos gráficos, 1200 notas a pie de página, y 11 variados documentos anexos, además de diversos índices (de contenidos, onomástico, toponímico referido a la provincia de León, y de procedencia de las ilustraciones) hay una extensa información en la web (www.jiminiegos36.com), en el enlace http://www.jiminiegos36.com/la_baneza_1936.htm

Enlaces a noticias de prensa sobre el libro:

En PÚBLICO
http://www.publico.es/espana/344815/en-leon-debajo-de-cada-arbusto-hay-una-fosa
http://www.publico.es/espana/343330/no-puede-haber-verdadera-democracia-con-muertos-en-cunetas
http://www.publico.es/especiales/memoriapublica/355401/me-autoedite-para-tener-mas-autonomia

En LA OPINIÓN de A Coruña:
http://www.laopinioncoruna.es/galicia/2010/11/24/jose-cabanas-jueces-eluden-investigar-franquismo-incurren-prevaricacion/441954.html

José Cabañas González.

MONUMENTO MEMORIAL DE LIBERDADE

A ASOCIACION MEMORIA HISTÓRICA “28 DE AGOSTO” – CANGAS

Convida a Vde ao acto de inauguración do

“MONUMENTO MEMORIAL DE LIBERDADE”

a celebrar o sábado 9 de abril de 2011

ás 18 horas na Praza do Concello de Cangas