martes, 23 de agosto de 2011

Acordo secreto entre Abel Caballero e o obispo de Tui-Vigo

Caballero pactou co anterior obispo deixar a Cruz do Castro

O acordo do alcalde con José Diéguez mantívose en segredo

Abel Caballero e José Diéguez reuníronse o 16 de abril de 2008 na Alcaldía. Daquel encontro só transcendeu que a Igrexa chegara a un acordo co Concello para a retirada dos símbolos da guerra civil que aínda pervivían nas fachadas dalgunhas igrexas viguesas.


O acordo foi dado a coñecer polo alcalde, que foi o único portavoz da reunión. José Diéguez saíu do Concello sen facer declaracións e delegou este labor en Caballero. Desde entón o anterior bispo nunca comentarios públicos respecto diso.


O que non explicou o alcade aos xornalistas é que naquela reunión tamén se falou da Cruz do Castro. Segundo fontes de toda solvencia, e Diéguez chegaron a un consenso sobre este símbolo consistente no seu mantemento, un pacto que consideraron máis conveniente manter en segredo. Desta forma o alcalde evitaba un conflito cos sectores que reclaman a súa desaparición.


Tres anos despois, a decisión de retirar as inscricións do bando franquista existentes nas igrexas cumpriuse na súa totalidade. Igualmente, o acordo de manter a cruz do monte do Castro, un asunto do que non quere falar e que lle distanciou da comisión da Memoria Histórica. Este colectivo considera que a Cruz do Castro sigue sendo a Cruz dos Caídos, erixida en 1961 polos franquistas para honrar aos seus mortos na guerra do 36.


Silencio forzoso


O acordo pechado por con José Diéguez é coñecido polo seu sucesor no obispado, Luís Quinteiro, e na diocese dan por seguro que se manterá. De momento, o alcalde está sorteando a presión da comisión da Memoria Histórica, á que se sumou recentemente a federación veciñal.


Ambos os colectivos, xunto con partidos como Esquerda Unida, manteñen viva unha campaña destinada a eliminar a cruz, unha opción que a diocese rexeita. Esta demanda activarase con seguridade nas próximas semanas, cando exactamente dentro dun mes este símbolo cumpra medio século. Aproveitando a data, fai algunhas semanas a presidenta da federación, María Pérez, reclamou que «este sexa o último aniversario que a cruz mantéñase no Castro».


Esta demanda non atopou resposta algunha por parte do alcalde, forzado a manter o seu compromiso co Obispado e que tampouco quere abrir un conflito cos sectores cidadáns que defenden a pervivencia da cruz e aqueles a os que non lles molesta. Preguntado polos xornalistas sobre este asunto, respondeu cun lacónico «sen comentarios». Con todo, en setembro a federación e a Comisión da Memoria Histórica intentarán que se defina.


Probablemente non o terán fácil, xa que este colectivo cidadán leva meses sen poder falar co alcalde. Tras unha primeira reunión non lles concedeu novas entrevistas unha vez que decidiron impulsar a campaña para a retirada da cruz.


Iso si, defendeu a retirada dos símbolos franquistas das igrexas e o 6 de maio do ano pasado acudiu á Concatedral. Ese día empezaron a retirarse os nomes dos caídos franquistas e cualificou a data como «o restablecemento da normalidade democrática e da xustiza».


A Cruz do Castro inaugurouse o 14 de setembro de 1961.


50 anos de existencia

e o Bispo consensuaron en 2008 que a cruz non sería retirada.


40 meses do acordo.

juanma fuentes - vigo / la voz 14/8/2011
http://www.lavozdegalicia.es/vigo/2011/08/14/0003_201108V14C1997.htm?utm_source=buscavoz&utm_medium=buscavoz
 

martes, 2 de agosto de 2011

La huella del franquismo pervive en Galicia

As cidades galegas conservan símbolos relacionados coa Guerra Civil e a ditadura, mentras que na maioría dos concellos o rueiro aínda conten referencias a personaxes da época.

 A Cruz dos Caídos no Monte do Castro en Vigo ou os escudos franquistas do Concello da Coruña e do instituto Lucus Augusti de Lugo son as principais mostras da etapa de Franco que quedan en Galicia a pesar de que a Lei da Memoria Histórica, aprobada no ano 2007, obriga á retirada de todos os símbolos relacionados coa contenda do 36 e a ditadura. As asociacións galegas que loitan por erradicar estes elementos tamén denuncian a lentitude na substitución dos nomes de rúas que aluden a personaxes afíns ao réxime, sobre todo, alcaldes da Falanxe sobre os que non di nada a norma estatal.

ALEXANDRA MOLEDO - A Coruña. Catro anos logo da aprobación da Lei da Memoria Histórica, que obriga aos concellos a retirar todos os obxectos conmemorativos do golpe militar de 1936, a Guerra Civil ou a ditadura, nas cidades galegas aínda se conservan vestixios da época. O caso máis recente e polémico é o de José Millán Astray. A xustiza ordenou ao Concello herculino a devolución do título de fillo predilecto da cidade ao fundador da Lexión ao estimar o recurso que presentou a súa filla contra a decisión do concello porque o nomeamento acordouse en 1922, "14 anos antes da sublevación", polo que non se pode aplicar a lei de memoria histórica.


Varias organizacións galegas critican a ineficacia da norma porque as distincións a Franco e a simboloxía en edificios institucionais elimináronse antes da súa entrada en vigor. Ademais, denuncian que nalgúns municipios, sobre todo en Pontevedra e Lugo, mantéñanse vías dedicadas a alcaldes vinculados á Falanxe. Desde a Asociación para a dignificación dás vítimas do franquismo en Lugo afirman que a lei é "ambigua" neste sentido e "deixa todo en mans das corporacións locais".

 
Vigo eliminou fai anos as alusións ao franquismo nas súas vías, pero aínda permanece no monte do Castro a cruz levantada en homenaxe aos caídos na División Azul, algo que a Asociación pola Memoria Histórica do 36 cualifica de "denigrante". O seu portavoz, Telmo Comesaña, explica que o concello ofrece na súa web rutas aos turistas explicando que é un monumento a todos os soldados mortos no levantamento militar, cando en realidade, matiza, "foi inaugurada polo caudillo en 1961 para honrar ao franquismo". O ente recolleu máis de 4.000 firmas para que o alcalde, Abel Caballero, "tome cartas no asunto" pero ata agora non recibiron resposta.

 
A outra cara da moeda é Pontevedra, onde os distintos gobernos municipais de esquerdas adiantáronse á Lei da Memoria Histórica ao emprender desde 1999 a retirada de monumentos e modificacións do rueiro. Segundo o responsable da plataforma Pontevedra nos anos do medo, Xosé Alvarez, apenas quedan restos desa época.

 
A Coruña é a cidade galega na que quedan máis vestixios da ideoloxía franquista. O concello aprobou nun pleno municipal en 2009 a retirada de 53 símbolos, entre eles 22 nomes de rúas e as distincións outorgadas a Franco. A Comisión pola Recuperación da Memoria Histórica (CRMH) coruñesa solicitou recentemente unha reunión co novo alcalde, Carlos Negreira, para pedirlle a retirada do escudo da entrada de María Pita. A entidade tamén demanda que se quiten as placas nunha vintena de rúas.

 
Lugo. Os símbolos franquistas aínda perviven nalgúns organismos oficiais como o escudo co aguia imperial que loce no alto da fachada do instituto Lucus Augusti, o máis antigo da capital lucense. Ademais, o actual goberno local propuxo bautizar 4 vías con nomes de rexedores afíns ao réxime.

 
Por outra banda, en Ourense entre 1987 e 1995 eliminouse case toda a simboloxía e só queda a praza Alférez provisional, porque non está dedicada a ningún personaxe en particular. Ademais nos 80 retirouse a placa "Caídos pola patria" da figura do anxo do parque de San Lázaro.

http://www.farodevigo.es/galicia/2011/07/31/huella-franquismo-pervive-galicia/567421.html

luns, 1 de agosto de 2011

Homenaxe ás vítimas do franquismo na Terra de Montes

Como todos os anos, na tardiña (20h 30 m) do sábado 13 de agosto organizamos unha homenaxe ás vítimas do franquismo na Terra de Montes na Ponte do Barco (Pedre). Este ano, unha hora antes organizamos no Centro Cultural de Cerdedo a presentación por parte dos seus autores dun libriño con fotografías dos represaliados e represaliadas desta bisbarra e daremos conta dunha campaña nacional artellada pola Iniciativa Galega pola Memoria a prol da eliminación da simboloxía franquista en todo o país. Haberá, tamén, algunha intervención de especial emotividade.
Coma sempre, vos agardamos.
 
Verbo Xido